Friday, January 3, 2014

අතීතාවර්ජනය...


සලමින් සෝ සුසුම්
දරමින් මහද තනිකම්
හෙලමින් කඳුළු උණුහුම්
මග බලා සිටියා... එනකම්...

නොදුටු ඒ කඳුළැලි
නොඇසුනා කිසිදාක...ඒ ඉකි
නොබැලුවා ඔහු නිති 
මුලා වූ කල ඇගේ දිවියෙහි...

හෙලු කල කඳුළැල්
නොමැති වූ කල හසරැල් 
නොලද ඒ පෙම් මල්
බලා හිඳිනේ කිමද...තව කල්?

~නෙතුපුල්~

No comments:

Post a Comment