නුඹ වෙනුවෙන් ලියැවෙන මගේ සිතුවිලි...

මතකය පිරී ඇත නුඹ ගැන සිතුම් රැලින්

සවනත පිරී ඇත නුඹ කිව් වදන් වලින්

සැමදින පිරී ගිය නුඹ සිත සෙනේ මලින් 

අමතක නොවේ එය කිසි දින මගේ සිතින්....

හැරදා පැමිණි මුත් නොගියෙමි නුඹේ සිතින්

හැරදා ගියත් නුඹ ගියෙ නැත මගේ සිතින්

සැමදා මා නුඹට ආලය කරමි සිතින්

සැමදා සුබ පතමි නුඹ හට මගේ සිතින්... 

~නෙතුපුල්~

මට ආදරය නොකරන නුඹට....

පැතු මාලිගා දිය කර පා කරලන්න 

සිතු චේතනා ගුලි කර විසි කරලන්න 

විඳි වේදනා නිම කර දිවි රැකගන්න 

සිතුවිලි වලින් මගෙ නුඹ ඈතට යන්න... 

නුඹ කියු වදන් මට බැහැ තව ඉවසන්න 

නුඹ ගැන සිතා බැහැ මට තව දුක්වන්න 

නුඹ ගැන පතා බැහැ තව මට වෙහෙසෙන්න 

දැන්වත් මගේ දිවියට සැනසුම දෙන්න...

~නෙතුපුල්~

නුඹ නොමැති කල...

වැහි නැති වුවොත් ගං දිය වියලී යාවී

පිනි නැති වුවොත් මල් පෙති මැලවී යාවී

හිරු නැති වුවොත් පිපි මල් පරවී යාවී

නුඹ නැති වුවොත් මා දිවි විසීරී යාවී...

~නෙතුපුල්~

අපේ දුක්බර සංවාද....

~කළු හිම~
සඳ පමණක්ද තරු වල තනියට ඉන්නේ
හිත හඬවන්න ඇයි ඔබ මසිතට එන්නේ?

~නෙතුපුල්~
සඳ පමණක්ය තරුවේ තනිකම දන්නේ
දුක් දෙන්නට නොවේ ඔබ සිත මා ඉන්නේ....

~කළු හිම~
සීතල සොයා පිනි බිඳු මා වෙත එද්දී
දවසක් ගෙවාගන්නට මා වෙහෙසෙද්දී
හදවත් ඔබම ඉල්ලා මා රිදවද්දී
මොහොතින් මොහොත මිය යමි යලි ඉපදෙද්දී

~නෙතුපුල්~
පුද දුන් ආදරය ඔබ හට නොදනුනිද
දිය කල ජීවිතය නිමි බව නොපෙනුණිද
හිමි වූ සියලු දේ නැති බව නොහැඟුනිද
තවමත් නුඹේ සිත යලි පන නොනැගුනිද?

~කළු හිම~
පුද කල සියලු දේ පුදසුන මත රන්දා
දිය කල හල ඔබේ දිවියත් මා හින්දා
කල හැම දේම ගඟකට කපු ඉනි හින්දා
සෙනෙහස වයිරයට පෙරලේදෝ මන්දා......

මෙතනින් එහාට පිළිතුරු කවියක් ලියන්න මට හයියක් තිබුනේ නැහැ...මගේ සෙනෙහස වයිරයකට පෙරලෙන්නේ නැති බව ඔයා මේ වෙද්දී දැනගන්න ඕනි නේද...?

~නෙතුපුල්~

සැමදා ඇයටම කැප වෙන නුඹට...

ඉරිතලා ගිය මගේ සිත නුඹ යලි යලිත් පාරා දමන්නේ

හුදකලා වුනු මගේ දිවියම තලා පාගා පොඩි කරන්නේ

නුඹට කැප කල මගේ පණ නළ ඇයිද නුඹ අමතක කරන්නේ 

නුඹට වද දුන් ඇගේ හදවත ඇයිද සැමදා නුඹ රකින්නේ? 

~නෙතුපුල්~