අවැසි වුයේ දිය බිඳක් නම්
නුඹ පුදන්නේ
සමුදුරක්
සමුදුරක්
වියලි ගිය මා දැවුණු දිවියට
නොලැබුණා මට දිය පොදක්...
තෙරක් නොපෙනෙන නුඹේ කඩඉම්
කරක් ගසනා නුඹේ දිය රැල්
ඉමක් නොපෙනෙන නුඹේ ඕවදන්
නුඹත් නොදනී නුඹේ සිත් රැල්...
දිගක් පළලක් මනින්නට බැරි
දිය බිඳක් වත් පුදන්නට බැරි
මට නොවෙයි සැම දෙනටමත් හිමි
නුඹේ දිය
මට නොදෙයි හසරැලි...
මට නොදෙයි හසරැලි...
හිතට හරි නැති උනාට අද කවියක්වත් නොලියවෙන දවසක් වෙලා...මේක ලියල ගොඩක් කල්...අහම්බෙන් හම්බ උනේ...
No comments:
Post a Comment