නිකැලැල් සිනාවෙන් පිරි නුඹෙ මුව මඩල
පිබිදී යාවි දුටු කල මා සැම දිනම
විහිදා දෑත පටලා මා ගෙල වටම
සිඹිනා කලට නොදැනේ කිසි දුක් මෙමට
කිසිදා නොවිඳි මවු පදවිය අහිමි කල
නුඹ රන් රුවන් පරදයි හිමි නැතත් මට
නුඹ වන් පුතෙක් ලබනට පින් නැතත් හෙට
නුඹෙ ආදරය එලියයි තනි දිවි මගට...
~නෙතුපුල්~
No comments:
Post a Comment